Tüz, açıklamasında şu ifadeler yer verdi: “Aslında toplumda engelliler ile beraber dezavantajlı insanlarımızda mevcutturlar. Modern toplum ve sosyal devlet olmanın şartlarından biri de dezavantajlı gruplar konusunda bilinç eşiğine sahip olmak, onları korumak, kollamak ve onların ihtiyaçlarını gözetmektir. Son yıllarda devletimiz sosyal devlet olma ilkesini yerine getirmiş olup, EKPSS gibi, evde bakım gibi, erişilebilirlik gibi. Engellilerin hayatını kolaylaştıracak ve toplumda var olması sağlayan birçok kanun ve genelgeler çıkarmıştır. Çıkarılan bu kanunlar içerisinde maalesef genelde ülkemiz yerelde ise ilimiz erişilebilirlik uygulamada sınıfta kaldık. Erişilebilirlik 1999 yılında 3194 imar kanunu ve 2005 yılında 5378 erişilebilirlik kanunları ile, yapılı çevrede erişilebilirlik, ulaşımda erişilebilirlik, bilgilendirme hizmetleri ile bilgi ve iletişim teknolojilerinde erişilebilirlik ile ilgili yönetmenlikler çıkarılmıştır. Çıkarılan bu kanunlar ve yönetmenliklere rağmen hala yapılan yapılar erişilebilir olmadığını görmekteyiz. Maalesef her şey sağlam insanlara göre yapılmakta olup dezavantajlı insanlar düşünülmemektedir. İlimizde kamu binaları, özel sektör binaları, kafe ve restoranlar, konutlar, camiiler, taziye yerleri abdesthaneler lavabolar ve kaldırımlar olmak üzere yapıların yüzde 90'ı erişilebilirliğe uygun olmadığını görmekteyiz. Erişilebilirlik (Ulaşılabilirlik); Herkesin, istediği her yere ve her hizmete bağımsız ve güvenli olarak ulaşabilmesi ve bunları kullanabilmesidir. Biz de kimseye bağlı kalmadan hakkımız olan insan gibi yaşamak, çalışmak üretmek, devletimize ve milletimize faydalı birer birey olmak istiyoruz.  İmtiyaz değil insanlık istiyoruz.”