Tek tipçi ve ulus devlet paradigmasıyla kurulan, Anadolu coğrafyasının yeni nesli kendi genetik kodlarından koparılmaya çalışıldı.
Özünden uzaklaştırıldı.
İnanç değerleri hiçe sayıldı.
Tarihine saldırarak düşman yapıldı.
Kültürünü karalayarak yobazlıkla yaftalandı.
Batının salt maddeci ve teknik beşer ihmali eğitim anlayışı baskıcı yöntemlerle kabul ettirilmeye çalışıldı.
Kimlik arayışıyla ecnebilere benzetilmeye çalışıldı.
Tevhid-i tedrisat kanunuyla eğitime en büyük darbe vuruldu.
Harf devrimiyle bir gecede âlim ve bilginler cahil bırakıldı.
1930 yılında halkın kendi öz değerleri olan İmam Hatip Okullarının kapıları mühürlendi.
Kur’an ve dini ilimleri öğrenmeye çalışanlara sürek avı gibi operasyonlar düzenlendi.
Tek partinin tek tipçi kemik kemirenleri; köşe-bucak, şehir-taşra demeden gaddarca ve zalimce Müslüman halkın üzerine giderek fıtri olan eğitim haklarından mahrum bırakıldı.
Katı batılılaşmadan kaynaklı sadece pozitif bilimleri önemseyen, manevi tarafı göz ardı eden bir yaklaşımla toplum yeniden dizayn edilmeye çalışıldı. Lakin ülkemizin inançlı ve kültürel müktesebatına bağlı halkımız tüm bu operasyonel faaliyetlere rağmen boyun eğmedi. Dini değerlerinden kopmadı ve koparılamadı.
Baskılara maruz kalan, kapılarına mühür vurulan, dini ve fenni ilimleri mezceden imam hatip okulları, hep ikinci sınıf okul muamelesine maruz kaldı.
Halkın kahır ekseriyetiyle iktidara gelen Demokrat parti, imam hatip okullarını yeniden şaha kaldırdı. 1951'den günümüze kadar halkımız bu okullara sahip çıktı ve destek verdi. Bütün baskılara, kapatmalara, engellemelere, hak ihlallerine rağmen, imam hatip okulları kimi dönem küçüldü ama yok olmadı. Halkın iradesinin idareye yansıdığı dönemlerde büyüyüp, kökleşerek tekrardan bütün sahayı kuşatacak bir formata gelmesinin arkasındaki hikmet, aslında bu okulların Müslüman halkın talebiyle açılması ve halkın sonuna kadar sahip çıkmasıdır.
İmam hatip okullarını Milli Eğitim Bakanlığı çatısı altındaki diğer eğitim kurumlarından farkı bu okulların halkın talebiyle, aşağıdan yukarıya doğru inşa edilmesidir.
Her askeri cunta döneminde nedense hep imam hatip okulları kapatıldı ve imam hatipliler ötekileştirildi. Yani siz bu memleketin evlatları değilsiniz muamelesi yapıldı.
Bir asırdır ülkeyi kendi hegemonik ve baskıcı ideolojileriyle yönetenler utanmadan mağdur edilen Müslümanları sorumlu tutuyorlar. Arlanmadan, sıkılmadan kendi kirli cürümlerini, mağdur edilen Müslüman halka ve onların inşa edip değer verdiği eğitim kurumlarına yığmaya çalışıyorlar Bu zihniyet maalesef Ak parti döneminin 23 yıllık iktidar döneminde de hala devam etmektedir.
Bugün Türkiye'de yaklaşık 4 bin 500 imam hatip okulu bulunmaktadır.
Şu anda Türkiye genelinde imam hatip orta okulu oranı yüzde 13, imam hatip lise oranı ise yüzde 11. Oysa kamuoyunda “her iki okuldan birisinin imam hatip” olduğuna dair bir manipülasyon var. Bugün sadece 10 okuldan biri imam hatip okuludur. İmam Hatip okullarını marjinalleştirmeye çalışanlar, farklı bir kesimin okuluymuş gibi göstermeye çalışanlara sözümüz şudur. Bu okullar halkın talebi üzerine açılmıştır. Öğretmenini, idarecisini Milli Eğitim Bakanlığının atadığı, müfredatını yine MEB'in onayladığı okullardır.
Merhum Celalettin Ökten Hoca, (ki kendisi Türkiye’deki imam hatip okullarının kurucusudur.) “Çift kanatlı kuş gibi hem maddi hem manevi yönü olan gençler yetiştireceğiz” diyerek yola revan oldu.
Son günlerde özellikle Kemalist ve ulusalcı zihniyetin türevleri, ülkemizde imam hatip öğrencilerinin başarılarına yönelik LGS sınavı üzerinden insafsızca ve mesnetsizce saldırılar yapmakta, ağızlarından akıttıkları salyalarla kin kusmaktadırlar. Bu okullar da nihayetinde ülkemizin diğer okulları gibi eğitim faaliyetlerini yürüten yasal kurumlardır. Hal böyle olunca biz de diyoruz ki kininizden ve gayzınızdan parmaklarınızı ısırın.
Ve son sözümüz.
Beyler! Halkı kutuplaştırmaktan, eğitim kurumları arasını ayırmaktan, halkın dini hassasiyetlerini hedefe koymaktan ve laiklik bahanesiyle ülkeyi batıya peşkeş çektirmekten vazgeçin.
